Κοιτάμε πίσω· πού αλλού να κοιτάξουμε. Το μπροστά δεν το ξέρουμε· δεν μπορούμε να το δούμε - υποθέσεις να κάνουμε, προβλέψεις όχι· πάντοτε με βάση εμπειρίες από το παρελθόν. Κοιτάμε πίσω, τον εαυτό μας σε άλλους χρόνους· ως τι όμως να κοιτάμε; Ασφαλώς ως κοινωνικό υποκείμενο, δεν μπορούμε να τον κοιτάξουμε έξω από τα κοινωνικά, περιβάλλοντα του παρελθόντος του· ταξιδεύουμε τον ίδιο τον εαυτό μας στο παρελθόν.
Για τον ιστορικό όμως το ταξίδι αυτό είναι διπλό: ταξιδεύει τον εαυτό του και το επάγγελμά του ή τον εαυτό του με την ιδιαίτερη σχέση της δουλειάς του στο παρελθόν. Ο ιστορικός αυτό το ταξίδι στο παρελθόν το ξέρει καλά - όλο εκεί, στο παρελθόν, βρίσκεται.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)